Het paard is een zeer bijzonder dier dat zich 200 % in een samenwerking geeft. Maar hoe kunnen we er voor zorgen dat die mooie spirit van een paard binnen de samenwerking met de mens behouden blijft? Wist je dat het beeld dat jij van training hebt en hoe je erin staat heel veel effect heeft op het verloop van de training? Wist je dat je onbewust het paard binnen training in de weg kan zitten zodat de connectie nooit zo optimaal kan worden als het zou kunnen zijn? Met andere woorden, wat kunnen wij van paarden leren?
Trainen via een methode.
Vaak komen mensen bij me omdat ze problemen ervaren met hun paard. Hoe kan ik mijn paard stil laten staan? Hoe kan ik er voor zorgen dat mijn paard niet sneller loopt dan ik wil? Hoe kan ik er voor zorgen dat mijn paard niet meer schrikt? Mijn paard bokt als ik weg van de stal wil rijden, hoe kan ik dit stoppen? Men is op zoek naar methodes om het paard te leren wat er van het dier verwacht wordt. Op het internet zie ik heel veel paardentrainers oplossingen voor probleem gedrag aanbieden. Het beeld dat hiermee wordt geschetst is dat probleem gedrag gedrag is dat gefixt moet worden. En al deze manieren van denken hebben een ding met elkaar overeen, hoe kan ik mijn paard onder controle houden? Veel paarden training waar we mee in aanmerking zijn gekomen werkt aan de hand van systematische methodes waarin het paard structureel leert om iets aan te nemen wat niet helemaal goed voelt. En voor ons voelt dat eigenlijk vrij normaal, want zeg nu zelf, wij moeten ook dingen doen die wij eigenlijk niet leuk vinden? Dat hoort er nu eenmaal bij? Maar wat als onze cultuur ons geleerd had om stomme dingen samen leuk te maken? Om anderen te helpen met negatieve gevoelens om te gaan ipv elkaar te pushen en vinden dat je jezelf een trap onder je kont moet geven. Het kan dus zijn dat je door de cultuur waarin je bent opgegroeid een beetje blind bent geworden voor wat er eigenlijk precies gebeurd. Zelfs wanneer we via positive reinforcement trainen kan het zijn dat onze focus in eerste plaats ligt op het aanleren van bepaalde handelingen van het paard en niet op hoe het paard zich erover voelt en ook niet of het paard er klaar voor is. Een voorbeeld, een paard weigert van stal weg te lopen en zonder andere paarden een buiten rit te maken. Via positive reinforcement vraag je het paard om voorwaarts te gaan en dit wordt beloont. Uiteindelijk paard loopt het paard weg van stal, maar is niet helemaal ontspannen. Aan het feit dat het paard niet ontspannen is wordt minder waarde gehecht dan het feit dat het paard weg loopt van stal. Waar je overheen gestapt bent is het waarom dit paard aangeeft dat het niet weg wil lopen van stal en je hebt je gefocust op het oplossen van het probleem gedrag.
Trainen is een relatie aangaan.
Wanneer je aan mij vraagt wat trainen voor mij betekend, dan kan ik heel kort en duidelijk antwoorden. Het aangaan van een relatie met een paard gebaseerd op vertrouwen, kennis, plezier en eerlijkheid. Dat een paard naar me luistert en met me samenwerkt is voor mij niets meer dan een welkom bijproduct van een goede relatie. Ja je leest het goed, dat een paard naar me luistert is een slechts een welkom bijprodukt en niet mijn doel. Ik wil dus op de eerste plaats een paard leren kennen en een veilige connectie aangaan waar het paard en ik elkaar 100 % vertrouwen en we beiden de ruimte hebben om te leren en te groeien. Dit houdt in dat ik invloed uit oefen op mezelf en op de omgeving maar het paard vrij laat om te reageren zoals het voelt dat goed is. En alle antwoorden die het paard geeft is informatie voor mij. In de antwoorden die het paard geeft laat het paard mij ook zien wie ik ben in deze situatie vanuit het oogpunt van het paard. Ik observeer dus niet alleen mijn paard maar ook mezelf. Door deze manier leer ik veel over mezelf en juist daarom kan paarden training bijzonder helend werken voor een mens. Paarden hebben mij in ieder geval een mooier mens gemaakt.
Tadita Orenda 